Tablica Nr 39
39.SPOTKANIE Z JEDENASTOMA APOSTOŁAMI
Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak Go poznali przy łamaniu chleba. 36 A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: „Pokój wam!” 37 Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. 38 Lecz On rzekł do nich: „Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? 39 Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie się Mnie i przekonajcie: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam”. 40 Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi. 41 Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: „Macie tu coś do jedzenia?” 42 Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. 43 Wziął i jadł wobec nich (Łk 24,35-43).
Prawda o zmartwychwstaniu była dla Apostołów bardzo trudna. Po bolesnych przeżyciach śmierci i męki swojego Mistrza uczniowie byli sfrustrowani i rozgoryczeni faktem, iż nie działo się nic nadzwyczajnego, czuli się oszukani, w końcu dla prawdy o Jezusie uczniowie pozostawili całe swoje dotychczasowe życie. Na widok Jezusa Apostołowie odczuli trwogę i strach, wydawało im się, że widzą ducha, tak trudno było przyjąć prawdę o zmartwychwstaniu. Nawet widoczne rany Jezusa nie przekonały do końca Apostołów, dopiero zjedzony kawałek pieczonej ryby udowodnił im, iż Jezus jest żywy pośród nich.
