Tablica Nr 23

23.PRZEMIENIENIE NA GÓRZE TABOR

W jakieś osiem dni po tych mowach wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. 29 Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. 30 A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. 31 Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dokonać w Jerozolimie. 32 Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwóch mężów, stojących przy Nim. 33 Gdy oni odchodzili od Niego, Piotr rzekł do Jezusa: „Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza”. 34 Gdy jeszcze to mówił, zjawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy tamci weszli w obłok. 35 A z obłoku odezwał się głos: „To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!” (Łk 9,28-35).

Wydarzenie Przemienienia miało miejsce na Górze Tabor, gdzie Jezus objawił się w całym swoim majestacie, objawiając w ten sposób swoją Boskość. Trzej Apostołowie- Piotr, Jakub i Jan byli obecni podczas tego wydarzenia, ujrzeli Jezusa otoczonego blaskiem: „twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło”. Uczniowie ujrzeli również Mojżesza i Eliasza- postacie starotestamentalne symbolizujące Prawo i Proroków. Możemy przez to rozumieć, że Prawo dane za sprawą Mojżesza, zostało wypełnione przez samego Jezusa. To w nim spełniły się wszystkie obietnice prorockie. Słowa samego Boga wypowiedziane z obłoku „To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!” stanowiły nawołanie, aby Apostołowie uwierzyli i zaufali Jezusowi, zwłaszcza w obliczu tak trudnych prawd do przyjęcia jak śmierć i jednocześnie zmartwychwstanie.