Tablica Nr 55

  1. LIST DO RZYMIAN

Nikomu nie bądźcie nic dłużni poza wzajemną miłością. Kto bowiem miłuje bliźniego, wypełnił Prawo. 9 Albowiem przykazania: Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie pożądaj, i wszystkie inne – streszczają się w tym nakazie: Miłuj bliźniego swego jak siebie samego! (Rz 13,8-9).

A my, którzy jesteśmy mocni w wierze, powinniśmy znosić słabości tych, którzy są słabi, a nie szukać tylko tego, co dla nas dogodne. 2 Niech każdy z nas stara się o to, co dla bliźniego dogodne – dla jego dobra, dla zbudowania. 5 A Bóg, który daje cierpliwość i pociechę, niech sprawi, abyście wzorem Chrystusa te same uczucia żywili do siebie (Rz 15,1-5).

Cały Dekalog sprowadza się do przykazania miłości Boga i bliźniego. Ta miłość to prawo ducha, które ma przejawiać się uznaniem Boga za Pana życia i śmierci, a jednocześnie winno przejawiać się nie tylko poprzez akceptację drugiego człowieka, lecz przede wszystkim poprzez przezwyciężenie egoizmu, urazów, wszelkich podziałów. Jezus sam podkreślił w Wieczerniku: „To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem” (J 15,12), oraz „Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję» (J 13-14). Jezus jako pierwszy wypełnił przykazanie miłości, oddając swoje życie na krzyżu za przyjaciół i nieprzyjaciół, za tych którzy go zdradzili i opuścili w momencie śmierci. Takiej miłości uczy nas sam Jezus, miłości wyzwolonej z egoizmu, dającej radość i wolność serca.

Motto: „Zawsze, ilekroć uśmiechasz się do swojego brata i wyciągasz do niego ręce, jest Boże Narodzenie. Zawsze, kiedy milkniesz, aby wysłuchać, jest Boże Narodzenie. Zawsze, kiedy rezygnujesz z zasad, które jak żelazna obręcz uciskają ludzi w ich samotności, jest Boże Narodzenie. Zawsze, kiedy dajesz odrobinę nadziei więźniom, tym, którzy są przytłoczeni ciężarem fizycznego, moralnego i duchowego ubóstwa, jest Boże Narodzenie. Zawsze, kiedy rozpoznajesz w pokorze, jak bardzo znikome są twoje możliwości i jak wielka jest twoja słabość, jest Boże Narodzenie. Zawsze, ilekroć pozwolisz by Bóg pokochał innych przez ciebie, zawsze wtedy, jest Boże Narodzenie” Matka Teresa z Kalkuty.