Tablica Nr 61

61.LISTY 1-3 JANA

Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi: i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego. 2 Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest. 3 Każdy zaś, kto pokłada w Nim tę nadzieję, uświęca się podobnie jak On jest święty (1 J 3,1-3).

Dzieci, nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą! 23 Przykazanie zaś Jego jest takie, abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał. 24 Kto wypełnia Jego przykazania, trwa w Bogu, a Bóg w nim; a to, że trwa On w nas, poznajemy po Duchu, którego nam dał (1 J 3,18-24).

Już św. Paweł w Liście do Koryntian pisał: „Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy uczynił Bóg tym, którzy Go miłują” (1 Kor 2,9). Apostoł Jan podkreśla, że przyjdzie czas, kiedy dostąpimy zmartwychwstania, będziemy wtedy podobni do samego Chrystusa. Teraz nie jest nam dane widzieć fizycznie Jego osoby, lecz kiedyś dostąpimy Jego chwały i upodobnimy się do Niego samego. Nasze życie wieczne będzie stanowić przebóstwienie naszego człowieczeństwa i z pewnością myśl o tym przekracza wszelkie granice wyobraźni.

Motto: „Życie ludzkie jest przejściem. Nie jest to życie całością do końca zamknięte pomiędzy data urodzin i datą śmierci. Jest otwarte ku ostatecznemu spełnieniu w Bogu. Każdy z nas odczuwa boleśnie zamkniecie życia, granice śmierci. Każdy z nas jakoś jest świadom tego, że człowiek nie mieści się bez reszty w tych granicach, że bez reszty nie może umrzeć” Jan Paweł II.