Cudowne rozmnożenie chleba
Dzień począł się chylić ku wieczorowi. Wtedy przystąpiło do Niego Dwunastu mówiąc: „Odpraw tłum; niech idą do okolicznych wsi i zagród, gdzie znajdą schronienie i żywność, bo jesteśmy tu na pustkowiu”. 13 Lecz On rzekł do nich: „Wy dajcie im jeść!” Oni odpowiedzieli: „Mamy tylko pięć chlebów i dwie ryby; chyba że pójdziemy i nakupimy żywności dla wszystkich tych ludzi”. 14 Było bowiem około pięciu tysięcy mężczyzn. Wtedy rzekł do swych uczniów: „Każcie im rozsiąść się gromadami mniej więcej po pięćdziesięciu!” 15 Uczynili tak i rozmieścili wszystkich. 16 A On wziął te pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dawał uczniom, by podawali ludowi. 17 Jedli i nasycili się wszyscy, i zebrano jeszcze dwanaście koszów ułomków, które im zostały (Łk 9,12-17).
Cudowne rozmnożenie chleba jest jednym z największych cudów Jezusa, nie bez powodu zostało opisane aż w czterech Ewangeliach. Cud ten ponownie ukazuje osobę i miłość Jezusa, Jego miłosierdzie względem wielkiego tłumu, On zna nasze potrzeby i pragnienia. Uczniowie wiedzą, że nie są w stanie sami zaradzić swoim potrzebom, mają świadomość swoich własnych ograniczeń, jednak z Jezusem mogą zdziałać cuda, potrafią przewyższyć swoje możliwości. Cud rozmnożenia chleba pokazał uczniom, że dla Jezusa nie ma sytuacji bez wyjścia, On ma władzę i moc czynienia cudów. W czasach Jezusa chleb był podstawowym produktem spożywczym, Jezus rozmnożył chleb aby posilić wygłodniałe tłumy. Jednak już u Ewangelisty Jana padają słowa: „Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata” (J 6,51). Cud dokonany pośród tłumów jest zapowiedzią Eucharystii. To Jezus jest chlebem życia, który nasyci wszystkich głodnych sensu i miłości.
